Tatrach Wysokich
Encyklopedia PWN
pokonywanie trudnego terenu górskiego z wykorzystaniem techniki wspinaczkowej i zwykle specjalnego sprzętu.
Białki, Dolina, słowac. dolina Bialky,
walna dolina w Tatrach Wysokich, na granicy Polski i Słowacji, jedna z największych po północnej stronie gł. grzbietu Tatr;
alpinistka;
województwo (od 1999) w południowo-zachodniej części Polski; graniczy z Czechami na południu, z Niemcami na zachodzie, z woj.: lubuskim i wielkopol. na północy oraz opolskim na wschodzie;
Morskie Oko, Rybie Jezioro, Rybi Staw,
jezioro w Dolinie Rybiego Potoku (Tatry Wysokie), u podnóża Mięguszowieckich Szczytów, nieco powyżej górnej granicy lasu, na wysokości 1395 m, w województwie małopolskim;
dolina w Tatrach Wysokich, górna część odgałęzienia Doliny Białki, powyżej Doliny Roztoki, między masywami Świnicy i Kozich Wierchów na północy a masywem Miedzianego i Opalonego Wierchu na południowym wschodzie;
